külbaş

is. dan. Bədbəxt, işi düz gətirməyən, zərərdidə, pisgünlü. // Qarğış, danlaq, təhqir məqamında. <Mahmudun arvadı:> Ay külbaş! Mənə bir dəst paltar ala bilməyirsən, sənə nə olub ki, dəvə boyda qızı da evində saxlayıb bəsləyirsən?! B. T.. Biz almışıq övrəti can-baş desin; Almamışıq hey bizə külbaş desin. Ə. N..